
Σήμερα είναι η κατοικία του 11ου Δούκα του Marlborough και συντηρείται από την οικογένεια Τσώρτσιλ. Σε αυτό γεννήθηκε, το 1874, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου.Το Ανάκτορο άρχισε να κατασκευάζεται από την βασίλισσα Άννα για να προσφερθεί ως δώρο του Στέμματος και του αγγλικού λαού στον Sir John Churchill , 1ο Δούκα του Marlborough για την νίκη του, σε συνεργασία με τον πρίγκηπα Ευγένιο της Σαβοΐας, εναντίον του συνασπισμού γαλλικών και βαυαρικών στρατευμάτων στις 13 Αυγούστου 1704 στην μάχη του Blindheim. Η μάχη αυτή αποτελούσε τμήμα του πολέμου περί διαδοχής του ισπανικού θρόνου. Ύστερα από την μάχη, ο Δούκας δέχτηκε αυτοπροσώπως την παράδοση του επικεφαλής των Γάλλων, Στρατάρχη Talland.Το τοπωνύμιο της μάχης έδωσε στο ανάκτορο το όνομά του, αν και αυτό πέρασε στην αγγλική γλώσσα ως "Blenheim".


Ο κήπος του ανακτόρου, ο οποίος είχε μείνει σχετικά παραμελημένος, σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα τοπίων Lancelot "Capability" Brown το 1764. Η μεγαλοπρέπεια και η ηρεμία που προσφέρει παραμένουν μοναδικά στην Βρετανία.Τα αρχικά σχέδια του κήπου είχαν εκπονηθεί από τον Βάνμπρα, ο οποίος τροποποίησε την ροή του μικρού ποταμού Glyme ώστε να περνά μέσα από αυτόν και άρχισε να κατασκευάζει την "μεγάλη γέφυρα", η οποία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Ο Μπράουν μετέτρεψε τον κήπο σε θαυμάσιο τεχνητό τοπίο με την δημιουργία δύο μικρών λιμνών, τονίζοντας έτσι περισσότερο την πρωτοποριακή αρχιτεκτονική του. Ο 9ος Δούκας του Marlborough ήταν αυτός που έκανε τις περισσότερες τροποποιήσεις στον κήπο, δημιουργώντας τους αποκαλούμενους "Formal Gardens" στην ανατολική και την δυτική πτέρυγα και οι οποίοι, το 2008, απέσπασαν το βραβείο της "Historic Houses Association" για τον "Κήπο της Χρονιάς". Έκανε, επίσης, νέα δενδροφύτευση στις αλλέες (avenues), συνολικά φυτεύοντας περίπου μισό εκατομμύριο νέα δένδρα στο Πάρκο του Παλατιού.Το βασικό σημείο ενδιαφέροντος του κτηρίου είναι η αυθεντικότητα του εθνικού του χαρακτήρα: Η αρχιτεκτονική διακόσμησή του αποπνέει τον θρίαμβο των βρετανικών στρατευμάτων απέναντι στα γαλλικά. Σχετικά με το αρχιτεκτονικό του στυλ, έχει επικρατήσει να χρησιμοποιείται ο όρος "βρετανικό μπαρόκ", αλλά το αμφιλεγόμενο και ανεπαρκές αυτού του όρου το μόνο που αποδεικνύει είναι η δυσχέρεια που αντιμετωπίζουν οι ιστορικοί τέχνης σχετικά με την ταξινόμηση αυτού του κτηρίου, που δεν εμπίπτει σε καμία κατηγορία. Η συμμετρία του σχεδιασμού του και η χωρική του διευθέτηση συνδυάζονται με την προκλητικά αναχρονιστική έγερση των υψηλών πύργων που ανυψώνονται σε καθεμιά από τις τέσσερις γωνίες του. Δημιουργείται έτσι μια θεατρική αίσθηση που προέρχεται από τις ετερογενείς αρχιτεκτονικές φόρμες που ενσωματώνει η κατασκευή και το ανάκτορο δημιουργεί την εντύπωση μνημείου προ της ρομαντικής εποχής, του οποίου η ιστορική σημασία δεν μπορεί να παραγνωριστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου